Στα όμορφα Ιωάννινα βρεθήκαμε το Σάββατο 13 Ιουνίου 2015, όπου τα παιδιά Δημοτικού-Γυμνασίου πραγματοποίησαν φιλικούς αγώνες με τα παιδιά του ΑΣΦΕΑ Ιωαννίνων. Συμμετείχαν τα κάτωθι παιδιά του ΣΕΑΚ: Κοκκινίδου Βάγια, Ιορδανίδης Ιάσονας και Χαράλαμπος, Κύρινας Αντώνης, Κατσαντάμης Θάνος, Παπαστέργιος Βασίλης και Ζορμπάς Ξενοφώντας. Δόθηκαν θεαματικοί αγώνες μέσα σε πνεύμα ευγενούς άμιλλας, δίδοντας την ευκαιρία να δοκιμαστούν όλοι οι αθλητές μας απέναντι σε δύσκολους και άγνωστους αντιπάλους.
Περάσαμε πάντως υπέροχα, αν και η βροχή που ακολούθησε μετά τους αγώνες περιόρισε την βόλτα μας στην υπέροχη αυτή πόλη.
Τα παιδιά συνόδεψαν οι ακούραστοι γονείς και η προπονήτρια Τσιάρα Κατερίνα.
Θερμά ευχαριστώ στους ανθρώπους του συλλόγου Ιωαννίνων για την θερμή φιλοξενία τους και ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Θεολόγο Καπετανίδη και στην προπονήτρια Ευτυχία Περρή για την άψογη διοργάνωση των αγώνων.
Με πολύ ζήλο και διάθεση ξεκίνησαν την προετοιμασία τους για την επόμενη αγωνιστική χρονιά οι ΟΡΕΞΑΤΟΙ ΚΟΖΑΝΗΣ.
Με επικεφαλής τον αρχηγό Ν. Τούλη και τον "παππού" Κ. Διδασκάλου εξέδραμαν οδοιπορικώς στο Καταφύγι των Πιερίων ως έφηβοι. Στην αποστολή συμμετείχαν τα νέα αποκτήματα της ομάδας Δ. Ζέρβας και Κ. Κατσιαμάκας. Βεβαίως το όλο εγχείρημα κατηύθυνε το τεχνικό team της ομάδας Α. Σπανδωνής (οικονομικά) και Α. Γκατζιούρας (μηχανικά). Στο εγγύς μέλλον θα ενσωματωθεί στην ομάδα και ο ειδικός για την αναπτέρωση του ηθικού Μ. Σούφης.
Η επίτευξη των στόχων τη νέα αγωνιστική χρονιά θα επέλθει με σκληρή δουλειά και ... αύξηση της μυικής μάζας ....
Υπέροχες στιγμές ζήσαμε το Σάββατο 16 Μαΐου 2015 στη Θεσσαλονίκη. Η τοπική επιτροπή Βορείου Ελλάδας διοργάνωσε ομαδικό παμπαίδων, στο οποίο κλήθηκαν να αγωνιστούν ομάδες αγοριών και κοριτσιών από τη Θράκη έως την Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Οι ομάδες των παιδιών έδωσαν εξαιρετικούς αγώνες μέσα σε ένα όμορφο κλίμα ευγενούς άμιλλας, σεβασμού και αλληλεγγύης. Τωόντι, ουδεμία σχέση με το αγχωτικό κλίμα που συνήθως έχουν τα ανοικτά αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Έλειπαν ευτυχώς οι γογγυσμοί και οι ύβρεις από γονείς και προπονητές. Ήταν πράγματι μια όμορφη γιορτή!
Στο αγωνιστικό πεδίο τώρα….. Συμμετείχαμε με τρεις εξαιρετικούς αθλητές, τον Κατσαντάμη Θάνο, τον Κύρινα Αντώνη και τον Ιορδανίδη Ιάσονα, τρεις αληθινούς φίλους της Ε’ Δημοτικού, που αποτέλεσαν μια υπέροχη ομάδα. Η αναμέτρηση περιελάμβανε αρχικά την 1η ομάδα του «Φάρου Αλεξανδρούπολης», που ήταν και το φαβορί των αγώνων, και τους οποίους αντιμετωπίσαμε δυναμικά. Στη συνέχεια, παίξαμε με τους λιλιπούτειους αθλητές της «Φιλίας Ορεστιάδας», με τους οποίους συμφιλιωθήκαμε αληθινά (!), αφού συνεχίσαμε το μεταξύ μας παιχνίδι πολλή ώρα μετά τη λήξη των αναμετρήσεων… Έπειτα ακολούθησε το έτερο φαβορί, η ομάδα της «ΧΑΝΘ», τους οποίους δυσκολέψαμε αρκούντως. Οι αναμετρήσεις μας ολοκληρώθηκαν με τις δύο ομάδες του «Εχέδωρου», μέσα σε πραγματικό κλίμα αδελφοσύνης και άφθονου γέλιου, καθώς τα παιδιά μας γνωρίζονται από…. παλιά.
Την ομάδα συνόδευσαν οι πατέρες των παιδιών και η θαυμάσια προπονήτριά μας Τσιάρα Κατερίνα, η οποία ξεδίπλωσε τον παιδαγωγικό της οίστρο καταπλήσσοντας τις άλλες ομάδες, ενώ έδωσε και ρεσιτάλ διαιτησίας διπλού αγώνα!
Θερμά συγχαρητήρια στους κ.κ. Στάθη και Οικονόμου, που σε όλη τη διάρκεια των αγώνων εργάζονταν πυρετωδώς ώστε να είναι όλα άψογα! Και φυσικά σε όλους τους ανθρώπους της Τ.Ε. Βορείου Ελλάδας που δούλεψαν στο παρασκήνιο για να έχουμε αυτή την όμορφη γιορτή!
Είναι πλέον πανθομολογούμενο πως στο χώρο του αθλητισμού πρέπει να μπει μια τάξη όσον αφορά τη διαφθορά και την εκδήλωση βίας. Η προσπάθεια της πολιτείας ελπίζουμε όλοι να κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση και κάποια στιγμή στο χώρο του αθλητισμού να νιώθουμε, όσοι εμπλεκόμαστε, ότι υπηρετούμε τις αξίες του που δεν είναι άλλες από την άσκηση του σώματος, την ευγενή άμιλλα και το «ευ αγωνίζεσθε». Ιδιαίτερα στο χώρο της επιτραπέζιας αντισφαίρισης, όπου κατά κόρον διατεινόμαστε πως είμαστε μια οικογένεια, καλύτερα να προλαμβάνουμε παρά να αναγκαζόμαστε να αντιμετωπίζουμε εκ των υστέρων φαινόμενα και καταστάσεις μη επιθυμητές.
Μ’ αυτό το σκεπτικό θεωρούμε πως υπάρχει θέμα. Όταν μάλιστα επώνυμα μπαίνουν σε δημόσιο διάλογο σκέψεις και προβληματισμοί από πρόσωπα που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται με το άθλημά μας, καλό είναι όλοι να πάρουμε το λόγο και οι ιθύνοντες να λάβουν έγκαιρα τα μέτρα τους.
Πρώτα ήρθε το δημοσίευμα της κ. Σ. Ξυγαλά , συμβούλου ψυχικής υγείας, πτυχιούχου ΤΕΦΑΑ. και στη συνέχεια οι παρατηρήσεις του κ. Στεφανίδη Γ. διαιτητή του αθλήματος, εκπαιδευτικού, αθλητή και γονέα, που δημοσιεύουμε παρακάτω.
Είμαστε ανοιχτοί σε οποιοδήποτε σχόλιο που θα συμβάλει στο διάλογο.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ.: « Η μεγάλη πληγή»
Πάντα θεωρούσα το πινγκ πονγκ κάπως πιο ευγενές άθλημα. Θέλεις το ότι δεν υπάρχει σωματική επαφή; Το ότι αν βρει λίγο το μπαλάκι στην άκρη το ομολογούν οι παίκτες και δεν προσπαθούν να ξεγελάσουν το διαιτητή; Εν πάση περιπτώσει υπάρχει έντονο το fair play. Είναι όμως τα πράγματα έτσι;
Εάν έχεις παρευρεθεί έστω και μια φορά σε τουρνουά θα τους έχεις δει εν δράσει. Κάποιοι απ' αυτούς είναι ήρεμοι σωστοί και ωραίοι. Δυστυχώς όμως αρκετοί δυσφημίζουν το άθλημα. Παραβαίνουν συστηματικά τον κανονισμό προσπαθώντας να δώσουν οδηγίες οποιαδήποτε άσχετη στιγμή όπως μετά την προθέρμανση και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Φωνάζουν και ωρύονται αν ο διαιτητής κρίνει αν μπήκε άλλο μπαλάκι, πριν ή μετά το τέλος του πόντου, στον αγωνιστικό χώρο, και πάντα το δίκιο είναι με το μέρος του παίκτη τους. Επίσης, μαζεύονται περισσότεροι του ενός στη γωνιά του παίκτη για οδηγίες. Αν ο διαιτητής τηρήσει τον κανονισμό, κάνουν λες και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο.
Εντάξει θα πει κανείς, είναι αυτά τόσο τραγικά για να το κάνεις θέμα;
Δυστυχώς αλλού είναι το σοβαρό πρόβλημα. Σοβαρότατη είναι η κατάσταση στο θέμα της ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΗ ΤΟΥ. Έχω δει να ασκείται ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ σε κοριτσάκια και αγοράκια τα οποία τόλμησαν να χάσουν σετ. Παιδάκια να κλαίνε και οι άθλιοι που κάνουν τον προπονητή, να ωρύονται πάνω απ' το κεφάλι τους. Μέχρι και χτύπημα έχω δει από γνωστό προπονητή μεγάλης ομάδας του λεκανοπεδίου. Τα ξέρουν αυτά οι γονείς; Έχω δει ο 'πατέρας' να σιγοντάρει τον προπονητή και το πιτσιρίκι να κλαίει ασταμάτητα. Κατά τ' άλλα ασχολούμαστε με το bullying μόνο στα σχολεία. Τα παιδάκια – αθλητές που δεν βρίσκουν υποστήριξη ούτε απ' τους γονείς τι πρέπει να κάνουν; Έμαθα ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι γνωστές στους ανθρώπους του χώρου αλλά το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν κάνει τίποτα και επαφίεται στα... κότσια του διαιτητή (δυστυχώς κάποιοι υπάρχουν μόνο για να γυρίζουν το scoreboard) να αποβάλει τον άθλιο απ' τον πάγκο και αυτός να επιστρέψει σε επόμενο αγώνα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Απ' ότι ξέρω για να πάρεις άδεια προπονητή δίνεις εξετάσεις σε παιδαγωγικά θέματα. Το τραγικό και αστείο είναι ότι αυτοί οι προπονητές έχουν την απαίτηση από ένα παιδάκι που κλαίει με μηδέν ψυχολογία και αυτοσυγκέντρωση να νικήσει. Μαντέψτε το τελικό αποτέλεσμα και ποιος φταίει γι' αυτό. Δεν είναι λίγες οι φορές που φεύγει ο προπονητής και ο αθλητής αρχίζει να αποδίδει. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι' αυτή τη συμπεριφορά. Μπορεί κάποιοι να βγάζουν μεροκάματο απ' αυτή τη δουλειά, αυτό όμως δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά τους. Οι υπεύθυνοι πρέπει να δράσουν απέναντι στην δυσφήμηση του αθλήματος που διώχνει κόσμο απ' το άθλημα πριν συμβεί κάτι σοβαρότερο.
Στεφανίδης Γιώργος
ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΠΡOΠΟΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑΣ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
Το Σάββατο 9 Μαΐου, στο περιθώριο του τελικού αναπτυξιακού πρωταθλήματος της Ε.Φ.Ο.ΕΠ.Α., που πραγματοποιήθηκε στο κλειστό της ΧΑΝΘ στη Θεσ/νικη, επιδόθηκαν τα πτυχία των νέων προπονητών Γ΄κατηγορίας, οι οποίοι παρακολούθησαν επιτυχώς τη σχολή που διοργάνωσε η Γ.Γ.Α.. Μεταξύ των επιτυχόντων ήταν και ο αθλητής μας, εκπ/κος ειδικής αγωγής, Διδασκάλου Δημήτρης. Την Κυριακή δε είχε τα γενέθλιά του και την ίδια μέρα απέκτησε τον πρώτο του γιο.
Του ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία ως προπονητή, πολύχρονος και να του ζήσει ο γιος που ελπίζουμε σύντομα ... να πιάσει ρακέτα.
Η επίσημη ιστοσελίδα της ΕΦΟΕΠΑ στο facebook αναφέρει
«Πρεστίζ και θέαμα στον τελικό των ανοιχτών πρωταθλημάτων. Μέσα σε εορταστικό κλίμα και σε όμορφες εικόνες, που μαζί με τα παιδιά χάρισε το σύγχρονο Αθλητικό Κέντρο της Χ.Α.Ν. Θεσσαλονίκης «Μίμης Τσικίνας» ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής ο μεγάλος τελικός των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων 2014-2015……»
Αλλά ο επώνυμος σχολιασμός που ακολουθεί από την κ. Σοφία Ξυγαλά, σύμβουλο ψυχικής υγείας, πτυχιούχο ΤΕΦΑΑ είναι εξαιρετικός και σας τον παραθέτουμε για να προβληματιστούμε όλοι (???).
«Ανάμεικτα τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις μου. Είδα μπόμπιρες που ίσα ίσα έφταναν στο τραπέζι και κοριτσάκια που οι μπλουζίτσες τους ήταν σαν φούστες μακριές πάνω τους, να παίζουν με δαιμονισμένη ταχύτητα, άψογη τεχνική και πάθος. Είδα προπονητές και γονείς να χειροκροτούν τους αθλητές τους όταν νικούν και να τους εξευτελίζουν μόλις χάσουν. Ευτυχώς υπήρξαν και φωτεινές εξαιρέσεις κυρίως νέων προπονητών που είχαν ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά ακόμα και όταν δεν έπαιζαν καλά οι αθλητές τους. Αυτό μου δίνει την ελπίδα ότι σε 100 χρόνια ίσως μάθουμε σε αυτή τη χώρα να μην κακοποιούμε τους ανηλίκους αλλά αντιθέτως να τους μαθαίνουμε την ανεκτίμητη αξία της προσπάθειας και τη χαρά του παιχνιδιού. Με την ευχή να πάψουν τα παιδιά να πληρώνουν τα απωθημένα των μεγάλων...»